Sedat Kaya

Tarih, susturulmak istenen seslerin yankısıyla yazıldı. Her çağın bir susturulma biçimi, her iktidarın bir korkusu oldu. En çok da sanattan korktular. Çünkü sanat, görmeyeni gösterir, unutulanı hatırlatır, bastırılanı gün yüzüne çıkarır. Ve en önemlisi: Susmaz.

İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu’nun ve yol arkadaşlarının gözaltına alınmasına karşı 400’e yakın sanatçının yayımladığı bildiri tam da bu yüzden bir duruştan fazlası. Bu bir hatırlatma: Sanatın hafızası unutmuyor.

İktidarların unutturmak istediği her şey, sanatın belleğinde yerini alır. Çünkü sanat, sadece estetik değil, aynı zamanda etik bir eylemdir. Kimi zaman bir melodide, kimi zaman bir heykelde, kimi zaman da bir şiirde hayat bulur ama özünde hep adaletin izini sürer. Bir haksızlığı duyduğunda, tıpkı bugün olduğu gibi, kalem olur, firça olur, çekiç olur, ses olur, söz olur.

Bu bildirinin altında imzası olanlar, tarihin karanlık dönemlerinde bile aydınlıktan vazgeçmeyenlerin mirasını taşıyor. Bu imzalar bir siyasi tavırdan çok daha fazlasını temsil ediyor. Bu, bir vicdanın yankısı. Bir toplumun kendi varoluşuna sahip çıkma çabası. Çünkü mesele yalnızca bir belediye başkanının gözaltına alınması değil, iradenin bastırılması, hukukun siyasallaşması ve gençlerin geleceğinin belirsizliğe sürüklenmesidir.

Sanatçılar biliyor: Bir toplumun sesi kısıldığında, onun nefesi de daralır. Ama sanat, o daralmış göğsün içinden bile bir nefes bulur. Ve o nefes, bir şarkı olur, bir resim olur, bir şiir olur, bir bildiri olur. Tıpkı bugün olduğu gibi.

Zorbalık her zaman güçlü görünür. Ama geçicidir. Kalıcı olan, hakikattir. Ve hakikat, en çok da sanatın ellerinde şekillenir. O yüzden her otoriter rejim önce sanatı hedef alır. Çünkü bilir ki bir ezgi, bir cümle ya da bir bakış; binlerce nutuktan daha çok şey anlatır.

Bugün sanatçılar, adaletin yanında durarak bize bir kez daha hatırlatıyor: Sanat, sadece güzel olanın değil, doğru olanın da peşindedir. Ve doğru olanı savunmak, her dönemde cesaret ister.

İşte bu yüzden bu bildiri, yalnızca bugünün değil, yarının da belgesidir. Çünkü sanatın hafızası unutmaz. Unutturmaz.

Bugün pazar, umudu dürtün dostlar.